Tłumik świetnie sprawdzi się z każdym rodzajem amunicji, a mimo to obniży poziom dźwięku do znacznie wygodniejszego poziomu, niezależnie od tego, czy strzelasz pociskami poddźwiękowymi, czy naddźwiękowymi.
Tłumiki świetnie nadają się do wychwytywania podmuchu wylotowego i wyciszania go, jednak zgodnie z prawami fizyki nie są w stanie pozbyć się pęknięcia bariery dźwiękowej. Na szczęście amunicja poddźwiękowa nie przełamuje bariery dźwiękowej, więc tłumiki osiągają maksymalną skuteczność.
Kluczowe punkty
Ludzie widzą niższe prędkości, mniej energii i zadają sobie pytanie, dlaczego pociski poddźwiękowe są lepsze? Jest kilka świetnych powodów, dla których warto używać amunicji poddźwiękowej w porównaniu z amunicją naddźwiękową. Omówiliśmy już ogromną różnicę w jakości dźwięku między subwooferami i super, ale spójrzmy na kilka innych kluczowych zastosowań.
Amunicja poddźwiękowa powoduje również znacznie mniejszy odrzut, co czyni ją doskonałą do nauki podstaw strzelectwa.
Mniej dźwięku, mniejszy odrzut i mniej wybuchów sprawiają, że strzelcy nie wzdrygają się podczas strzelania. Strzelec może skupić się na takich rzeczach, jak chwyt i konsekwentne pociąganie za spust, gdy nie walczy z dźwiękiem i odrzutem broni.
Większość amunicji ulega destabilizacji, gdy zwalnia i przechodzi w tryb „transoniczny” lub przechodzi z poziomu naddźwiękowego do poddźwiękowego. Ta destabilizacja powoduje, że kula zbacza z kursu, co często skutkuje chybieniem. Amunicja poddźwiękowa rozwiązuje ten problem, nie dostając się nigdy do strefy transsonicznej, pozwalając zachować stabilność na całej jej trajektorii.
Dzięki temu świetnie nadaje się do niektórych strzelań na duże odległości, np. meczów z karabinami precyzyjnymi .22lr, gdzie strzelcy preferują amunicję poddźwiękową.
Zdarzały się nawet trafienia na odległość 1000 metrów przy użyciu poddźwiękowego pocisku 300BLK , co zademonstrował strzelając Alabama Arsenal.
Amunicja poddźwiękowa to ulubiona opcja dla strzelców pistoletowych wyczynowych USPSA.
Wielki mistrz strzelca Hunter Constantine zauważył: „Cięższe pociski mają mniejszy odrzut, dzięki czemu mogę strzelać szybciej i dokładniej podczas zawodów”.
Pociski poddźwiękowe są również preferowane przez strzelców 22NRL ze względu na ich spójność na dużych dystansach.
Ponieważ pociski poddźwiękowe mają mniejszą prędkość, w zastosowaniach myśliwskich działają nieco inaczej niż pociski naddźwiękowe. Zwykle te pociski wykorzystują rozszerzające się pociski, aby skutecznie trafiać w zwierzęta łowne. 300BLK, 86BLK i 375 Raptor to przykłady poddźwiękowych pocisków myśliwskich, które są skuteczne w przypadku większości zwierząt w Ameryce Północnej.
Niektóre wypróbowane i prawdziwe poddźwiękowe amunicje myśliwskie typu blackout 300 to ładunek 190 SUB-X firmy Hornady. Jest ona niezwykle celna i skuteczna w walce z małymi i średnimi zwierzętami, takimi jak zdziczałe świnie. Używaliśmy także pocisku 190 Sub-X w ręcznie ładowanej amunicji poddźwiękowej 308 do polowań, z dobrymi wynikami!
W połączeniu z tłumikiem pociski te osiągają status „hollywoodzkiej ciszy”, są niewiarygodnie ciche i sprawiają, że polowanie staje się jeszcze przyjemniejsze. Widzieliśmy wiele przypadków, w których mogliśmy oddać strzał do wybranego celu, nie przeszkadzając reszcie stada, co oznaczało, że otrzymaliśmy wiele świń zamiast tylko jednego. Najlepsze jest to, że podczas przebywania na świeżym powietrzu nie trzeba nosić gorących, nieporęcznych ochronników słuchu.
Poddźwiękowa odnosi się do prędkości poniżej 1125 stóp na sekundę lub dowolnej prędkości poniżej naddźwiękowej bariery dźwięku.
Amunicja poddźwiękowa ma mniej dźwięku, błysku i odrzutu w porównaniu z amunicją naddźwiękową. Jedno nie jest lepsze od drugiego, są to różne narzędzia do różnych zadań.
Amunicja poddźwiękowa jest preferowana, gdy priorytetem jest dźwięk i odrzut. Pociski te mogą być również skuteczne w scenariuszach polowań i strzelania bocznego na duże odległości.
Tak. Amunicja poddźwiękowa jest znacznie cichsza niż amunicja naddźwiękowa, ponieważ podczas wystrzeliwania nie wytwarza huku dźwiękowego. Zaleta ta zwiększa się, gdy pocisk jest tłumiony.
Wybór pomiędzy amunicją naddźwiękową a poddźwiękową zależy od potrzeb strzelca i konkretnego scenariusza. Amunicja naddźwiękowa nadaje się do strzelania na duże odległości, gdzie hałas nie jest głównym problemem. Z kolei amunicja poddźwiękowa, szczególnie w połączeniu z tłumikiem, idealnie sprawdza się w sytuacjach, w których kluczowe znaczenie ma redukcja hałasu. Zrozumienie tych różnic pomaga strzelcom podejmować świadome decyzje, które najlepiej odpowiadają ich stylowi strzelania i wymaganiom.